چگونه پای نمایندگان سازمان تربیت‌بدنی به کمیته باز شد؟
ر هر دوره‌ای که به انتخابات کمیته ملی المپیک نزدیک می‌شویم، گزینه‌هایی زیادی برای ریاست کمیته از ارگان‌های مختلف مطرح می‌شوند؛ گاهی ورزشی هستند و گاهی سیاستمدار. همان طور که در این دوره نیز زمزمه‌هایی از حضور نمایندگان وزارت ورزش، وزارت نفت و حتی سرپرستان سابق وزارت ورزش به گوش می‌رسد اما حضور این افراد در مجمع انتخاباتی کمیته ملی المپیک به راحتی شنیده‌ها نیست. حضور در مجمع چارچوب و قانونی دارد که آیین‌نامه کمیته ملی المپیک مشخص می‌کند چه کسانی صلاحیت حضور در انتخابات را دارند، اما مهمترین نکته‌ای که می‌توان به جرأت گفت در هر دوره انتخابات وجود داشته، حضور نمایندگان سازمان تربیت‌بدنی و وزارت ورزش در کمیته ملی المپیک است.
* تاسیس کمیته ملی المپیک در سال 1325
کمیته ملی المپیک به عنوان سازمانی ورزشی و غیردولتی در سال 1325 تاسیس شد و در سال 1326 به عضویت کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) درآمد. روسای کمیته ملی المپیک تا قبل از انقلاب تا سال 1357 برعهده علیرضا و غلامرضا پهلوی بود، اما بعد از پیروزی انقلاب کم کم پای روسای سازمان تربیت‌بدنی به کمیته ملی المپیک هم باز شد. از آن زمان تاکنون حدود 40 سال می‌گذرد.
* ورود روسای سازمان تربیت بدنی به کمیته المپیک
حسین شاه‌حسینی در دولت مهدی بازرگان از سالهای بهمن 1357 تا شهریور 1359 ریاست سازمان تربیت‌بدنی را برعهده داشت. وی عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران از اعضای هیئت رهبری جبهه ملی بود که نخستین رئیس سازمان تربیت‌بدنی به شمار می‌رود. شاه‌حسینی در دولت موقت ایران، معاون بازرگان بود. وی همزمان تا دولت شهید رجایی در سالهای 1358 تا 59 ریاست کمیته ملی المپیک را نیز برعهده داشت. این دوره مصادف با زمانی بود که مسئولان ورزش کشور بازی‌های المپیک 1980 مسکو را تحریم کردند.
* پایان ریاست همزمان سازمان و کمیته بعد از 6 سال
ریاست همزمان یک فرد در کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت‌بدنی در این دوره نیز ادامه داشت. به طوری که مصطفی داوودی از شهریور 1359 تا فروردین 1362 رئیس سازمان تربیت‌بدنی بود. وی همزمان در سالهای 59 تا 63 ریاست کمیته ملی المپیک هم بر عهده داشت.
داودی سال ۱۳۵۹ به عنوان معاون نخست وزیر در امور ورزش، ریاست سازمان تربیت بدنی وقت را بر عهده گرفت. وی همچنین مدت‌ها به عنوان رئیس فدراسیون ناشنوایان فعالیت داشت. در زمان داوودی ایران در اوج جنگ تحمیلی در بازی‌های آسیایی 1982 عنوان هفتمی را کسب کرد.
* رئیسی که برخلاف دوره‌های قبل از کمیته به سازمان تربیت‌بدنی رفت
حسن غفوری‌فرد سومین رئیس کمیته ملی المپیک بعد از انقلاب بود. غفوری‌فرد سالهای 63 تا 65 ریاست کمیته ملی المپیک را برعهده داشت. وی دارای مدرک دکترای فیزیک ذرات هسته‌ای از دانشگاه کانزاس ایالات متحده آمریکاست که در سالهای 58 تا 60 استاندار خراسان بود.
در این دوره برخلاف دوره‌های قبل که رئیس سازمان تربیت‌بدنی فعالیتی در کمیته ملی المپیک داشت، غفوری‌فرد بعد از پایان دوره ریاستش در کمیته، سالهای 1368 تا 1373 رئیس سازمان تربیت‌بدنی بود. غفوری‌فرد در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۰ شرکت کرد که به موفقیت نرسید. در دوره ریاست غفوری‌فرد در سازمان تربیت‌بدنی ایران در 2 دوره بازی‌های آسیایی حضور داشت. کاروان ایران در بازی‌های آسیایی 1990 پکن و 1994 هیروشیما به ترتیب عناوین پنجم و هفتم را به دست آورد.
ایران در این دوره در بازی‌های المپیک 1992 بارسلون نیز حضور داشت که در جایگاه چهل و یکم قرار گرفت.
* ریاست متفاوت هاشمی‌طبا در کمیته و سازمان تربیت‌بدنی؛ شرایط برای حضور دوباره تسهیل شد
مصطفی هاشمی‌طبا چهارمین رئیس کمیته ملی المپیک به شمار می‌رود که دوره ریاستش بعدها نیز تکرار شد. دوره فعالیت هاشمی طبا نسبت به سایر روسا بسیار متفاوت است؛ وی سالهای 65 تا 67 رئیس کمیته بود که در زمان دولت هاشمی رفسنجانی و خاتمی از سال 1373 تا 1380 ریاست سازمان تربیت‌بدنی را برعهده داشت. وی در زمان ریاستش در سازمان تربیت‌بدنی، سالهای 75 تا 83 نیز رئیس کمیته ملی المپیک بود.
هاشمی‌طبا در سال 1392 نیز با عضویت در هیات رئیسه فدراسیون ژیمناستیک برای ریاست کمیته اقدام کرد اما در آن دوره آیین‌نامه انتخابات اجازه حضور وی را نداد. بعد از گذشت 4 سال در حالی که اعلام شده انتخابات کمیته 25 دی ماه برگزار می‌شود، دوباره زمزمه حضور وی مطرح است. تمدید فعالیت وی در هیات رئیسه ژیمناستیک نیز به نظر می‌رسد شرایط ورود را تسهیل می‌کند.
هاشمی طبا تنها ایرانی است که در IOC عضویت داشت اما در دوره بعدی انتخابات رای لازم را نیاورد تا با ریاست قره‌خانلو این کرسی هم از بین برود. هاشمی‌طبا با 3 دوره بیشترین حضور را در کمیته به نام خود ثبت کرده است.
* حکایت همچنان باقی است...
محمد علی‌آبادی آخرین رئیس سازمان تربیت‌بدنی بود که به کمیته ملی المپیک آمد. وی در سالهای 1384 تا 1388 ریاست سازمان تربیت‌بدنی و در سالهای 1387 تا 92 ریاست کمیته را عهده‌دار بود. علی‌آبادی در دوره قبلی انتخابات کمیته با وجود ثبت‌نام در لحظات پایانی انصراف داد. در این دوره که 5 سال به طول انجامید حاشیه‌های زیادی نیز به وجود آمد به طوری که بعدها شایعاتی به وجود آمد مبنی بر اینکه IOC آیین‌نامه انتخاباتی را قبول نکرده و حضور این دوره هیات اجرایی نیز قانونی است.
در این گزارش توضیح مختصری از ریاست همزمان برخی از افراد در کمیته و وزارت داده شده اما مهمترین نکته در این گزارش و آنچه در این سالها اتفاق افتاده، این است که هر زمان سازمان تربیت‌بدنی و در چند سال اخیر وزارت ورزش نماینده‌ای داشته، روسای فدراسیون‌ها به آن فرد رای داده‌اند. بعد از حضور افراد مختلف به عنوان رئیس سازمان و حضور در کمیته، در دوره قبلی نیز کیومرث هاشمی به عنوان نماینده وزارت با بیشترین آراء ریاست کمیته را عهده‌دار شد.
نگاهی کوتاه به دوره فعالیت روسای کمیته ملی المپیک به خوبی نشان می‌دهد تمامی روسای سازمان تربیت‌بدنی، نیم‌نگاهی به کمیته هم داشتند به همین دلیل در طول این سالها همیشه تنش‌هایی بین این دو نهاد وجود داشته و گاهی اوقات نیز دیده‌ایم این تنش‌ها به ضرر ورزش کشور و ورزشکاران بوده است.
برای این دوره از انتخابات نیز برخی‌ها در داخل وزارت ورزش برنامه‌های زیادی برای این دوره دارند و در پشت صحنه اگرچه ممکن است تمایلی برای حضور نداشته باشند، اما در حال انتخاب مهره هستند.
کمیته ملی المپیک هنوز برای این دوره نه آیین‌نامه‌ای نوشته و نه هنوز اسامی خبرگان را مشخص کرده، باید دید در فاصله باقی‌مانده کمیته ملی المپیک چه برنامه‌ای خواهد داشت؟
انتهای پیام/س
